Heel, heel lang geleden. Was er in Italië een koning. Hij was koning van een klein stadje dat Alba Longa hete. een klein stadje langs de rivier de Tiber. Hij hete: Numitor. Hij had ook een broer. Die hete Amulius.

Amulius was heel erg jaloers op Numitor. Amulius wou ook koning zijn. Dus daarom kwam Amulius in opstand. En zo kwam hij aan de macht en stootte zijn broer van de troon.

Numitor had ook een dochter. Ze hete Rhea Silva. Amulius was bang dat als Rhea Silva zwanger zou raken, dat haar zonen dan in opstand zouden komen tegen hem. dus Amulius verbood Rhea Silva gemenschap te hebben. Ze moest in de tempel van de godin Yesta werken. Iedereen die daar werkte die moest maagt zijn.

Toch werd Rhea Silva zwanger en kreeg twee zonen. Romuls en Remus. Amulius kwam hierachter en Rhea Silva werd vermoordt. De twee baby's werden door twee dienaren in de Tiber gegooid. Maar de twee dienaren konden het niet over hun hart verkrijgen om de twee baby's te doden. dus legden ze de twee baby's in een mandje op de Tiber.  

De twee baby's dreven over De Tiber. Niet wetent waar ze heen gaan. De Tiber was net buiten zijn oevers gestroomd. Dus toen de rivier weer binnen haar oevers stroomde, bleef het mandje met de baby's achter een vijgenboom hangen.

Op hetzelfde moment was er een jager die een nest wolf welpjes uit gemoord heeft. De moeder was heel verdrietig. De moeder liep toevallig langs het mandje en de wolf hoorde het gehuil van de jongetjes. De wolvin nam de jongens mee want ze dacht dat het haar jongen waren die aan het huilen waren.

De wolvin verzorgde de jongens goed maar je kan niet voor altijd van moedermelk leven. Dus het gerucht gaat dat de goden een boer hebben gestuurd die de baby's heeft meegenomen. De boer verzorgde de twee baby's als zijn eigen kinderen.

Toen Romules en Remus opgroeiden bij de boer kon je van natuur al zien dat de twee broers veel sterker en groter waren gebouwd. Je kon zien dat ze van koningklijke afkomst waren. De boer ging dus ook naar de stad terug enbracht ze terug naar hun echte moeder. De moeder bracht ze weer naar haar vader en Numitor was super blij. Hij zag eindelijk weer hoop in dat hij weer koning zou worden.

Numitor, Romules en Remus richten een leger op en kwamen in opstand. Ze trapten Amulius van de troon en zo werd Numitor weer koning. Numitor was zo blij dat hij Romules en Remus een eigen stad gaf.

maar Numitor zei tegen Romules en Remus : jullie mogen een plek in dit land zoeken en daar jullie eigen stad stichten. Romules en Remus bouwden dus samen de stad.

Romules en Remus bouwden een muur om de stad heen zodat het veiliger was. Maar de stad had nogsteeds geen naam gekregen. Welke naam moest het krijgen? Romules of Remus.

Hier moesten de goden beslissen. De beide jongelingen stelden zich op een heuvel op en zagen uit, of door de vogels de goden een teken zonden. "Ik zie zes gieren!" riep plotseling Remus, en strekte zijn hand naar het westen. "De stad «al heten naar mij!" Maar dadelijk daarop strekte Romulus de hand naar het oosten en riep: "Ik zie er twaalf! Dat is dubbel zo veel! Naar mij zal de stad genoemd worden!" - "Ik zag ze het eerst!" bestreed Remus. "Ik zag de meeste!" riep heftig de ander.

En de een voor de ander wist van geen toegeven. Het volk koos partij, de enen voor Romulus en de anderen voor zijn broeder. En, hoe jammer, het bleef niet bij woorden, het kwam tot een strijden, kort, maar bloedig en heftig.

Romulus won en Remus verloor er het leven bij.

De stad aan de Tiber heet naar Romulus heden nog Rome. En het wapen der stad voert nog heden het beeld van de wolvin, als een herinnering aan de liefde van een dier voor twee ten dode gedoemde knapen.

Filmpje onstaan rome: http://www.schooltv.nl/video/romulus-en-remus-het-ontstaan-van-rome/